Ontwikkelen van een digitale interface voor het zichtbaar maken van elektrische signaal eigenschappen van hartspierweefsel tijdens openhartoperatie

Hartritmestoornissen, waaronder de meest voorkomende hartritmestoornis boezemfibrilleren vormen de cardiovasculaire epidemie van de 21^e eeuw. Helaas kunnen hartritmestoornissen nog niet genezen worden. Dit komt doordat we nog te weinig kennis hebben van het onderliggend mechanisme van hartritmestoornissen. Het meten van elektrische signalen direct aan de oppervlakte van het hart biedt de mogelijkheid om het mechanisme van hartritmestoornissen te onderzoeken. Ook kan het direct zichtbaar maken van elektrische signalen tijdens een openhartoperatie de chirurg informatie geven over de wijze waarop hij de behandeling van een hartritmestoornis kan uitvoeren.

De huidige meetopstelling bestaat uit sensoren die elektrische signalen meten van >2000 plaatsen op het hart. Het bijbehorende meetsystem verwerkt per patiënt soms meer dan 300.000 signalen, welke binnen enkele minuten gemeten worden. In de huidige meetopstelling worden signalen eerst opgeslagen en daarna verwerkt. Dus, de signalen kunnen niet ‘live’ beoordeeld worden. Dit beperkt de toepassingen van dit meetsysteem in de dagelijkse klinische praktijk.

Doel van dit project:
Het ontwikkelen van een gebruikersvriendelijke digitale interface, zodat elke zorg professional het meet systeem kan gebruiken. Kennis van programmeren is dan niet meer een vereiste. Tevens kan de elektrische geleiding real-time zichtbaar worden gemaakt. Dit project zorgt ervoor dat we 1) belangrijke inzichten kunnen krijgen in stoornissen in de elektrische geleiding, 2) het meetsysteem kunnen gebruiken om tijdens een openhartoperatie een behandeling op maat te maken. Dit geldt voor zowel volwassenen als kinderen die een openhartoperatie ondergaan. Het meetsysteem wordt nu ontwikkeld voor het hart, maar kan ook toegepast worden op andere organen zoals het brein en de darmen.